φυλογενετικός

-ή, -ό, Ν

1. βιολ. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη φυλογένεση, που σχετίζεται με την εξελικτική ιστορία και τη γραμμή καταγωγής ενός είδους ή μιας ανώτερης ταξινομικής μονάδας, δηλαδή που περιγράφει τα στάδια τής εξελικτικής ιστορίας τών ομάδων τών διαφόρων οργανισμών («φυλογενετική ταξινόμηση»)

2. φρ. α) «φυλογενετική σχέση»

βιολ. η σχέση που βασίζεται στην εγγύτητα τής εξελικτικής καταγωγής, σε αντιδιαστολή προς τη φαινοτυπική σχέση, η οποία βασίζεται στη μέγιστη παρατηρήσιμη ομοιότητα, αλλ. φυλετική σχέση

β) «φυλογενετικό δένδρο»

βιολ. το γενεαλογικό δένδρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φυλογένεση. Η λ. μαρτυρείται από το 1893 στον Ιω. Σκαλτσούνη].